BİR YAZI YAZARSIN BELKİ DE DÜNYA OKUR


Belki bir gün okunurum umuduyla yazdığımdan değil ama belki bir gün…

Önce biraz kendimi anlatmak istiyorum. Anladığımdan ya da anlatılanlara çok inandığımdan değil.
Taksonomik adıyla homo cinsi içinde yaşayan insanlardan biriyim aslında sadece. Düşünüp sorgulayan değerlendiren her insan gibi ben de akan bir suya kapılıp farkında olmadan her yeni günde hatta her yeni saatte bir şeyler öğrenme çabasındayım. Yazmaya yıllar önce başladım. Walkmanli yıllardı, babamın kasetlerini alır, dinlerdim. Hep aynı adam söylerdi. Bizim evin iklimi hep ılımandı. Bu havalar sizi hayata zoraki tutturur gibidir. İşte bu yazılan çizilen her şey hayata tutunma çabası içinde başladı. Belli arayışlar içine girdiğiniz anda aslında ne kadar tamamlanmamış olduğunuzun farkına varıyorsunuz. Tamamlanabilmek adına.

Zaman zaman tahammülden ve tahammülsüzlükten bahsettim.
Dünyayı omzunda taşıyan kadınlara baktım.
Dünyanın varoluşunu anlamlandırmak için çabalayan adamlara.
Bir yerden diğerine giderken düşünen tüm insanlara…
Uzaklaşıp asla uzlaşamayan her insanın bir köşesinde sığınmak için büyüyen sorgulama çabası benimki de.

Amaçlar, koşuşturmalar, eksiklikler…
Çarpık kentleşme, ahlaksızlık, haksızlık…
En iyi ben bilirimciler arasındayız. Sorgulamamak hatta yazmamak ne mümkün.
Ne olduğunu bilmediğim bir zamana karşı yarıştayım. Galibiyet içinse zerre çabam yok.
Zamana ve kendime karşı yaşadığım bu sürecin bir başka evresinde gibiyim.

''Dinle küçük kadın,
Kendini yıllarca sayfalara anlatamazsın dedim'' ve yeniden yazdım.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

yağmur metaforu

Vaktini bekleyen nehir akarken aynı suda kaç kere yıkandığını bilmeyen kederim, inadına yağmuru beklerdi  ve tüm o kaçışmalara inat ben yine tek kişilik kalabalıklara inanırdım. Yüzümüze düşen damlalar maskemizi eritmeye yetmese de vicdanımıza dökülüyordu tek tek. Severdim yağmurun ıslatmasını eğer yetişecek bir yerim olmasaydı, hedonistliğime dem vururdu gücümü sınaması. Büyük haz! Zamanla farkettim ki eksik kalıyor artık damlalar, inancımı eksiltiyor. İpin ucunu bir yerden söken ipe sapa gelmeyenler günah kavramımı bozuyor. Tanrıları unuttum önce, inandığınız bütünlüğüne dair tezatlığınızdan sonra sesleri çürüttüm, yakarışı olmak istediğiniz menfaatlerinizden. Mesela; bu yıl tanıştığım bütün fahişeler annem olmak istedi bense bütün adamları öldürdüm sırf babama benziyor diye.Bu yıl tanıştığım bütün adamlar ise tenimde üçüncü dereceden deprem yanığı babam gibi, bense bütün kadınları doğurdum sırf anneme benzesin diye. Gücümün sınırına erişemiyorum artık. Boynuma ip gibi dolanıy
Devamı

KÖRYARGI

Resim
Merhaba sayın okuyan, seninle ufak bir oyun oynayacağız.   Etrafına iyice bak. Bir kişi seç. Onu baştan aşağı süz. Giyim tarzını, vücut hatlarını, yüz şeklini, saç rengini, tarzını, etrafa nasıl bakındığını,kulaklıkla müzik dinliyorsa yüzünün aldığı şekli, etrafındaki kişileri, masanın üzerine bıraktığı cüzdanını cep telefonunu,taşıdığı çantayı, yaptığı makyajı ve ya sakal şeklini kısacası gözünle görebildiğin her şeyi... Gördüklerin üzerine, onunla ilgili hemen bir sonuca var. Güzel ya da yakışıklı, çirkin, bakımlı, bakımsız, zengin, fakir, üzgün, mutlu, sakin, sinirli, havalı, mütevazi, popüler, asosyal aklına her ne geliyorsa... Varabildiysen seninle artık bir hukukumuz var demektir. Şimdi benimle tanışma vaktin geldi. Ben senin ön yargınım. Dur dur... Tanışma faslını geçelim de şimdi bu kadar farklı şeyler düşündüğün kişi ya hayatının aşkıysa? Ya gelecekteki en iyi arkadaşınsa? Ya da sana çok bir yardımı dokunacak bir kişiyse? Ya da karşına çıkacak en büyük düşmanınsa? Neyse
Devamı

gece düşleri

Resim
Muhteşem yalnızlıkların toz bulutlarında sayıkladığınız oldu mu, yıldızları gezegenleri başucu lambası yaparak? Yastıkların, yorganların altına vicdanınızı sıkıştırıp kibrinizi salabiliyor musunuz havalara? Peki dişlerinizin arasında unutulan umutlu sözleri hafif dil darbeleriyle yuvarlıyor musunuz boğazınızdan içeri? Ayağım kayıveriyor aşağıya. O muhteşem gökyüzünün ekseninde saçak saçak parlayan yıldızlara bakıyorsunuz .  İçinizden bir şarkıyı mırıldanıyorsunuz. Bir anda gözlerinizin arasına sigara külleri düşüyor. Önce şiddetli bir yolculuğa çıkıyor gözlerinizden sonra gittikçe düşen hızıyla sağa sola kıvrılıyor dumanıyla.  Bazen kurguladığımız hayaller sanki sönmemiş izmaritler gibi burkuluyor. Tıpkı düşlerimiz gibi kirli kaldırım taşlarında ufalıyoruz onları. Az daha kalsak burada ıslak göz kapaklarımızı o mavi gökyüzünün altında açacağız. Sabah mı oluyor yoksa aydınlığa mı erişiyor düşlerimiz. Onlarla birlikte tüm Samanyolu söndürüyor sigarasını. Oysa siz dudak ucunda parlayan
Devamı